SMILIN’BOBBY & Hidden Charms (US)
Big Legged Woman
1. I Play for Keeps
2. I Didn’t Know
3. Cold, Cold Feeling
4. Little By Little
5. Big Legged Woman
6. I Got To Leave This Woman
7. The Bobby Strutt
8. They Call Me A dog
9. You Don’t Love Me
10. You Are The One
|
“The best hidden Chicago Blues talent”
“The favorite unknown bluesman”
Het zal je maar overkomen...je speelt al heel je leven in het obscure neighbourhood clubcircuit van Chicago , af en toe wat in illustere bandjes , op de zondagochtend markt in Maxwell Street, niemand kent je en niemand vraagt je wat. Je bleef altijd wat in de schaduw van de artiesten waarmee je optrok (Magic Sam, Roy Buchanon,..) En dan plots op je 65e komt er na je optreden op een “Southside Revue” op het Chicago Blues Festival een inspecteur Clouseau-type op je af die zegt: “Aai laaik zie bloez muzike joe aar pleeink”.......
Misschien fantaseren we wat teveel maar zo moet het toch ongeveer gegaan zijn. Feit is in ieder geval dat een franse bluesliefhebber daar zo onder de indruk was van ’s mans optreden dat hij het leven van Smilin’Bobby volledig heeft omgegooid...Het was de start van een resem optredens in Europa en het plaveide de weg naar deze debuut cd.
Zanger en gitarist Bobby G. Smith (intussen 70 !! ) brengt ons op deze Big Legged Woman pure, rauwe Chicago Blues zonder tierlantijntjes en we houden ervan.
Dit is recht uit het hart gebrachte , doodeerlijke, ongepolijste, straight in your face muziek.
Zijn gitaarstijl kan je wat vergelijken met die van Magic Slim maar als hij zingend uithaalt is hij volledig zichzelve hoor. Het is heerlijk te horen hoe de man op “I got To Leave This Woman” tekeer gaat , één van de absolute hoogtepunten van dit album (Clipje !). Slowblues, meer funky nummers, 2 instrumentale tracks, een wat meer rockende shuffle, you name it and you got it.
We blijven onze zuiderbuur eeuwig dankbaar dat hij dit enorm talent ontdekt heeft. De mensen van Wolf Records hebben er alweer een pronkstuk in hun catalogus bij.
De echte Chicago blues liefhebber mag deze release eigenlijk niet missen, de twijfelaars moeten op zijn minst Bobby even een luisterend oor lenen.
Deze man, die zijn bijnaam te danken heeft aan zijn eeuwige grijns, is het waard !
(Luc Meert)
|